Komunikat Przewodniczącej Rady SLOIA RP
Szanowne Koleżanki i Szanowni Koledzy,
Członkowie Śląskiej Okręgowej Izby Architektów RP
Podjęłam decyzję, aby na najbliższym IV Sprawozdawczo – Wyborczym Krajowym Zjeździe Izby Architektów RP kandydować do pełnienia funkcji Prezesa Krajowej Rady w kadencji 2018-2022.
Utwierdziły mnie w tym propozycje programowe na nową kadencję, zaprezentowane przez Kolegów obecnie sprawujących funkcje w Krajowej Radzie, które są kolejnym powtórzeniem wszystkiego, co wielokrotnie krytykowaliśmy. Aktywność i zaangażowanie członków Śląskiej OIA RP w bieżącą działalność Izby pozwala mi na podjęcie decyzji, która powinna przywrócić spojrzenie na samorząd architektów jako wspólnotę celów architektów projektantów, a nie ociężałą, administracyjną strukturę organizacyjną, oderwaną programowo od bieżących potrzeb swoich członków.
Pogłębiająca się stagnacja Izby na poziomie krajowym, brak synergii w jej działaniach i zanik współpracy z okręgowymi izbami, to nie tylko brak pomysłów na dziś i na przyszłość dla doświadczonych w zawodzie i tych, którzy dopiero zaczynają życie z architekturą. Osamotnienie architekta w nieładzie prawnym, jego anonimowość w Izbie oraz coraz bardziej widoczna marginalizacja problemów młodego pokolenia architektów, wskazują jednoznacznie na potrzebę zmian.
Trzeba to w końcu zrobić, po 15 latach istnienia samorządu.
Jako architekt – projektant jestem świadoma głównych problemów zawodowych, z którymi zmierzamy się na co dzień. Dotkliwy dla wielu z nas jest brak odpowiedniej ochrony prawnej, niska skuteczność i nieadekwatność ubezpieczenia OC, postępująca degradacja finansowa oraz brak poszanowania naszych praw w procesie inwestycyjnym. Wszystkie te sprawy wymagają natychmiastowej interwencji i dopasowania do bieżących i przyszłych potrzeb architektów.
W ocenie wielu, struktura Izby, a zwłaszcza na poziomie krajowym, obrosła w hierarchiczność, statystyki i bilanse, przy równoczesnym braku woli do jawności działań, czytelności i transparentności organizacyjnej i finansowej. Zarządzanie samorządem od lat stało się rutyną i powtarzaniem celów, bez żadnej refleksji i odpowiedzialności za brak skuteczności podejmowanych działań.
Taki model nie tylko nie otwiera samorządu dla nowych pokoleń architektów, ale zniechęca do idei samorządności i do uczestniczenia w samostanowieniu prawa, które nas dotyczy.
Po 15 latach istnienia Izby Architektów potrzebujemy odnowienia entuzjazmu z czasów tworzenia samorządu, pasji, wizji i wiary w możliwość wprowadzenia zmian w przestrzeni, architekturze i w nas samych.
Odmiany spojrzenia na „projekt Izba” w latach kolejnych.
Odmiany, która pokaże, że nie stoimy w miejscu, że chcemy się zmieniać, idziemy z duchem i potrzebą czasu, nas architektów.
Czas najwyższy na zwrócenie się z programem dedykowanym również tym, którzy są obojętni, a nawet przeciwni Izbie, a jest ich bardzo wielu.
Musimy przywrócić podmiotowość i godność architekta, wiarę w piękno, sens i przesłanie naszego zawodu.
Kandyduję bo uważam, że jest szansa na Izbę dla nas i Izbę dla następnych pokoleń architektów.
Kandyduję bo wierzę, że zmiany są możliwe.
Małgorzata Pilinkiewicz, Architekt IARP
Przewodnicząca Rady SLOIA RP